Düþlerimi süsleyen kokusuyla þen bahar,
Ezberimde en güzel þiirlerden demettin;
Usulca gelip girdin damarýma sabah, yâr;
Bakýþýnla, ruhuma doyumsuz aþk, dem ettin.
O,yüzümü yalayan nefesin mi; rüzgâr mý?
Saçýmdaki beyazlýk hasretten düþen kar mý?
Kurumuþ su gözesi bir daha gür akar mý?
Gittiðin günden beri bayramý matem ettin.
Ruhum büyük özlemle geçirmekte zafiyet,
Hani, çocuk yüzünde görünür ya safiyet
Ve bende, genç bir tayýn, koþmasýyken afiyet,
Bozkýrýmdan ýrayýp her þeyi hitam ettin.
Sakin deniz üstünde ben, eskimiþ yelkenli;
Kaptan köþkü önünde ayaktayým, cepkenli;
Aklýmdan geçen þeyler beliriyor hep senli;
Beni, hüznü bitmeyen, bekleyen âdem ettin
Derdimi söyledikçe yalandan sitem ettin;
Ey yâr hasta kalbime þefkatini em ettin.