Sonbahar Günü

Sevmek sonbaharda baþkadýr.
Hafifce sarar dünyayý bir ölüm meraký
En dirençli aðaçlar bu baharda yaprak döker
Aðustosun yorgunluðuyla Eylülde sevgim ayrýlýða eþ deðer..
Yaprak döküyorum sarý, kýrmýzý ve kahve rengi
Gözlerin misali, yok artýk yeþilin dengi
Söküyorum duvardan mutluluðun rengini
Sararýyor kalbim, yok mu su dökecek elin?

Bin defa öldüm üç ay içinde
Dönüyor dünya kayboluyorum içinde
Bilirmisin sanmýyorum, deprem oldu içimde
Sen umursamadan uzaða gittin ve
Maziyle hesabýný kes de gel
Yeni bir hayat olsun önümüzde
Yalanýn kadar soðuksun artýk içime
Ve içim bir baþka biçimde
Yüzünü unutturacak bir yüz kazýyorum
Göz kapaklarýmýn içine
Yerini dolduracak bir söz veriyorum kendime
Bir daha kanmayacaðým günümü gün edene
Gel ömrüme gün kat, kolaysa bir an önce!
Harcadýðýn onlarca günün hesabýný sormuyorum,
Yaþandý ve bitti iþte.

Sayfalarca sen birikti içimde
Tükenene kadar yazacak kalemim seni
Topraða gömeceðim hatýraný
Sen umudumu gömdüðün gibi.
Haberin olmayacak belki ama
Her kar tanesi yansýtýr aralýðýn ortasýnda
Sýcak yanaðýna düþünce
Gün ve gün eridiðimi.
Sosyal Medyada Paylaşın: