Ekim

Ekim Þiir’i (ayrýca bir Þarký Sözü’de bulunmaktadýr)

Sessizlikten ölmem ama öldürüyor sensizlik
Ayrýlýk Ekimle geldi, geldi geçti sessizlik.
Ýçimde fýrtýna, bakma aptalca sýrýttýðýma
Seni hatýrlar gönlüm, ben hayalinde öldüm.
Yaprak mýydým sevgilim, döküldüm dalýndan
Umudum yok yaþanacak yarýndan, yine de dur bir dakika
Gel beraber gökyüzünden düþelim..

Dökülüyor gözlerimden SEN hayali
Ekim sýcak, aralýk kadar üþüyorum
Vedalarýmý toplayýp bir merhabayla gidiyorsun
Gidiyorsun uzaklara, bir baþkasýna diyorsun
Bir baþkasýyla aþk nasýl, inan bilmiyorum - gülüyorsun!
Kurdan olurdum gülüþüne, beni yine kurban ediyorsun
’Bir hiç uðruna’ diyemiyorum - ben kimim? Bilmiyorum!
Nedense sensizken daha çok tanýyorum kendimi
Þahsým en güzel huylarýndan esinti.
Sessizliðinle doyuyorum sen yanýmda ol yeter
Bir yardým eli gerek, sensizlik kaç sen eder?

Seni düþünüyorum, aklýma düþ oluyorsun
Ben sen kokulu aðaç, direncim yok oluyor ekim’de
Yaprak döküyorum sarý, kýrmýzý ve kahve rengi
Yüzbinlerce yaprak bir senede..
Ekimin rengi, hayat adýna denk mi?
Söyle bu gök yüzünle ve son bahar gözünle eþ mi?
Söküyorum duvardan mutluluðun rengini
Sararýyor kalbim, yok mu su dökecek elin?
Mecalim kalmaz, yorulur yýkýlýrým
Sensizlik sarar odamý, bu kadar senken..
Ve sen vicdanýn rahat kasým’a doðru ilerlersin
Ben sessizce izlerim, gidersin.

Ekim bahar sýcaklýðýya geldi, yaz soðuðyla dönüyor
Düþüyor, kalkamýyorum çünkü SEN hayalim ölüyor
Yardým et! Bu gönül seni istiyor, gözlerin mi ýslanýyor?
Yaþýmdan fazladýr dökülen yaþým
Uzun bir uykuya dalýyorum, aylardan kasým..
Sosyal Medyada Paylaşın: