Git.
Neyle karþýma çýkýyorsun, kendinle mi?
Kendimi sevdana sundum, yetmedi.
Artýk ’peki’ de, boþver.
Çünkü gelmem, dilinde olsada ’koþ gel’.
Sordun mu kendine bir kez bile,
Nasýl yetebilir yarýmlýðým, tamamýn yetmediðinde!
Her insan yalnýzdýr, doðarken ve ölürken de.
Ýstemiyorum, dökülmesin silüetin cümlelerime.
Beni daha fazla, yarým kalanlarýma yem etme!
Durma yolumda, yol ver gidenlere,
Bir umut býrak, masal diyarlarýnda sevenlere.
Sen gittiðinde taþ olmadým, engel diye
Kýrdýn kalbimi, yine de.
Her þeyimken, hiç birþeysin.
Hiç birþeyken, hala þiirsin.
Bu ne bir sitem, ne de umut
Unutmadým da, sen beni unut.
Y.A. // Yaðmur Aydoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.