Ayyaş Diyorlar Gönlüme

katli vacip bir yokluktun sen her sonbahar da
kýzýla bulanmýþ yalnýzlýklarým kan kokarken
ellerim titrek gülüþlerim keskin

ya;
þu sinemden sýzan yazgý ne
siyahý sevdim diye siyahý giydim diye mi
yapýþtý kaldý kara bir büyü gibi üstüme

olmaz ki;
kaç libasý soydu gece tenimden
sancýsýz doðmadý hiç bir sabah þehrime

kýzýl gün þafak atarken yokluk nöbetleri çöreklenirdi ufkuma
sarýlýrdým soðuk bakýþlarýnýn çið yeþili yapraklarýna

öðle bir müptelaydým ki;
ayyaþ diyorlardý gönlüme
içmiyordum oysa ki; sarhoþluk veren hiç bir içkiyi

haydi sor meyhaneciye, uðramýþ mý yolum sokaðýna
deðmiþ mi dudaklarým harama

deli;
yalan be koskoca bir yalan

oysa ki;
temiz düþlerim vardý mutluluk kokan
ikbalime engel durur bu fesat b/akýþ

nedir bu kibrin?
göðe mi çýkacaksýn
gönlün rahat eder mi yükseklerde
karun kadar servetin olsa

bil ki;
himmetin yoksa nazarýma
sürünerek gideceksin mahþer-i huzura



Sosyal Medyada Paylaşın: