Týlsýmýyla adýmlarýmý yönlendiren
yüzlerce günün ve gecenin yorgunluðunu taþýyan
eskimiþ çizmelerimi
çýkarýp ayaklarýmdan
Korku dolu daðlarýn soðuðuna
göðüs geremeyeceðim söylendiði için
omuzlarýma aldýðým hayal paltosunu
kapýnýn arkasýna asýp
Savurup bir köþeye
alaycý gülüþlerden, utandýran sözlerden,
önyargýlardan, kem gözlerden beni sakýnan
kaygýyla örülen kabuðumu
Ardýmda býrakýp sahip olduðum onca gereksiz eþya
onca gereksiz aidiyet, onca yanýlsama
onca idol, onca ezber, onca kutsallýðý
Övgüleri, sövgüleri
Kurtulup baðlarýmdan, aðlarýmdan
Eskittiðim, artýk taþýyamayacaðým her þeyi atýp
ancak çýplakken, cesaretle,
kaygýsýzca giriyorum düþ ülkesine
dünyaya gözlerimi açtýðým günkü gibi
Hayretle ve ibretle bakýyorum dünyaya
bütün bunlara nasýl alýþtýk?
bütün bunlarý nasýl taþýyabiliyoruz?
kahroluyorum dýþarýdan bakamýyoruz diye.
Barba