gittiği yere kadar...

ne gelmek istediðimizi
ne de gitmek istediðimizi sormazlar elbet

öyleyse
baþladýk bir kere
bitirmeliyiz…

zaman gelir
büyü artýk derler
iþin kötüsü bizde büyümek isteriz
sonra çocukluðumuzu deli gibi özleriz
ama büyüdük de

o zaman;

hadi koþalým harýl harýl
olmadý
kamlumbaðaya dönüþelim
Kabuðumuzda yaþarken
aþka düþelim
aþka koþalým

aþk da sormaz
ne gelirken ne giderken

gelirse hoþ geldin
giderse
sus geldin
acý geldin
eg geldin kaka geldin deriz

þanslýysak da
leyladan-mecnundan geçip
mevlaya varýrýz...

arayan
mevlasýný da bulur belasýný da
hesabý...

buarada
aç kalmamalý,
mütamadiyen cebelleþmeli
direnmeli
ve
kazanmalýyýz…

kaybedersek de
napalým
kazanmakta var kaybetmekte
der teselli ve telkin ediliriz

koþalým deriz
çelme yeriz
duralým deriz
tepiliriz
yürüyelim deriz
tuzaða düþeriz

baþladýk ama
mutlaka bitirmeliyiz…

olmadý
küseriz
sitemkar kalýrýz
feleðe sayar dökeriz

sonrasýnda
bulutu, yaðmuru
baharý, çiçeði
güneþi
tekrardan görürüz
hadi þimdi
gelde barýþma deriz

þiir söyler
þarký dinleriz
ama asýl
yarým kalýrsa þiirimiz
ve müziðimiz
bence
iþte biz o zaman biteriz

ki kötülerin müziði yoktur
derler...

bitmek, yitmek, susmak
tükenmek de yetmez

baþladýk bir kere…
sonuna kadar
sona kadar
gitmeliyiz….

demem o ki

der ki bu kulunuz;
bu kýsýr döngüde
sýradanlýðýmýzýn
farkýnda
sýradanlaþmadan
sýrrýmýza
vakýf
yaþamayý-yaþatmayý
yeniden silbaþtan
defalarca
tekrar etmeliyiz..

gittiði yere kadar...

( Dilek KARSLIOÐLU )





Sosyal Medyada Paylaşın: