bir gün çekip gideceðim buralardan bir sis perdesinin ardýndan bakacaksýnýz bana incecik bulutlarýn ardýnda var olduðumu sanacaksýnýz ben; yokluðumun boþluðunda gezineceðim kuþlar gibi kanat çýrparak belki belki de; bir balýðýn suda yüzüþü gibi rotasý belirsiz gemide yolcu olacaðým belkide? siz beni var sayacaksýnýz bedenimi görmeden bir gün çekip gideceðim buralardan bir ipin ucunda rüzgara terkedilmiþ uçurtma gibi fakat geri dönmeyeceðim, keseceðim iplerini hayatýn sis perdesinin ardýndan el sallayacaðým sizlere karýncalara yüklenmiþ bir heybede mutluluklarýmla saatler yokluðu çalacak yorgun demircinin çekici gibi terden sýrýlsýklam olmuþ martýlarýn kanadýnda olacaðým belki belki de; görünmez merdivenleri týrmanacaðým biteviye bir otobüs duraðýnda; saati geçmiþ bir otobüsü bekleyeceðim bilemem; belkide sonsuzluðun en ucunda mutluluk hevesleyeceðim bir gün çekip gideceðim buralardan yorgun bakýþlara sahip gözlerimin pýnarlarý ýslak ýslak damarlarýmda kaným kurumuþ gül yapraklarý gibi ölü dudaklarýmda arsýz bir boþvermiþliðin hüznü olacak el sallayacaðým size; kollarým yanlarýmda hareketsiz dururken gözlerim kapalý, gözbebeklerimde doyulmamýþ bir hayatýn izi dururken duymayacaðým aðlamalarýný sevdiklerimin saðýrlaþmýþ kulaklarýmla ruhum sizlere veda ederken yorulacak el sallamaktan belkide bir gün çekip gideceðim buralardan hüzünlerle örülmüþ heybelerimde heveslerim dolu olacak kafur kokularý eþlik edecek yolculuðuma sisler yarýlacak biliyorum yavaþ yavaþ; karanlýklarýn izbelerinde bir sevdiðine koþar adým giden bedenimi karanlýða gömerken sesim yankýlanacak geçmiþin sessizliðinde belki de tek acýsý olacak ruhumun kýyamete kadar yaþayacaðý çukurdaki kimsesizliðinde...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.