GİDEN İLE GELEN..
Sevdama el salladým,
Bir kýþ akþamýnda.
Hava soðuktu, içimde yangýnlar
Sen gitmiþtin..
Ardýndan örttüðün kapýmý,
Açtým, sonuna kadar.
Yarý yoldan, özler ,dönersin diye.
Boþ býraktýðýn sol yanýma,
Usulca sokuldu..
Yalnýzlýk geldi gülümseyerek,
Davetsiz bir keyifle.
Söyleþtik, dinledi sessizce.
Þahit oldu bize dört duvar.
Nemli camlara , birlikte yazdýk adýný.
Üþüdüler galiba..
Onlar da tek tek aktýlar,
Yok olup okunmaz oldular.
Saðýnak yaðmurlarda,hayýflandýk,
Ya üþünsen, ýslanmýþsan..
Öksürüðün ,azar mý acep ?
Hýrkaný aradýk, telaþla,
Þaþkýnlýkla hatýrladýk..
Yokluðunu
Sen görmedin.
Rüyalara sýðýndýk,
Bölük pürçük uykularda.
Zar zor sabaha eriþtik yeni güne,
Alýþýlmýþ gözlerini sorduk.
.
Sevdiðimiz ne varsa,
Acýtarak hatýrladýk.
Kaç defa , iki kiþilik sofralarý,
Kurup kaldýrdýk.
Aynalar tozlandý,
Korkudan bakamadýk.
Gözyaþlarý, bile gitti.
Sen bilmedin..
Yalnýzlýðýma, el salladým,
Bir bahar sabahý.
Hava ýlýktý, içimde sevdalar.
Kapýmý örtmeden az evvel,
Süzüldü davetsiz bir keyifle.
Usulca sokuldu boþ býraktýðýn,
Sol yanýma gülümseyerek.
Nevbahar gibi müjdeli,
Iþýl ýþýl gözlerle..
Gelen..
Bu defa,
BEN’dim..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.