... Bu kadar z-alim olma hayat. Bir-az in-saf(a) gel...
Hayatýma neþter vurduðunda Ürkek bir güvercin gibi Aðlamalý oldum Bir karýncanýn yuvasýný bozarken
Aklýma çakýlý çivilerin Zembereði kadardý aþk Islatýlmýþ bir kaç terli vücuttu Ayak altýndan kaldýrýlýp Mahzene kapatýlmýþ Parmaklýklardan Gelincikler serpiþtirildi Aç kalan Saðýr kuþlara
Annemin saçlarýný bu defa ben ördüm Tel tel siyah yalnýzlýk düþtü payýma Yaðmurda kaskatý kesilmiþ Aðaçlar gibi üþüdüm Yol boyu Bitkindim Oysa ben Hep senli cümlelere g-ebeyim
Tüm zam-anlarýmý durduruyorum þimdi... Gözlerine gülümseme inmiþ bir çocuðun mutluluðuna Susamýþ bir yüreðin diliyle sesleniyorum sana: Gel! Gel iþte gel! Çok özledim seni!
Þimdi soðuk kuyularda üþüyen nefesinden öpüyorum... Ve üzerine býrakýyorum sevgimin þefkatli ellerini... ... ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülviye Yaldızlıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.