....
Apansýz bir savruluþ baþladý üþümeler de
Ne yorgan misali yýldýz kapandý
Ne de güneþ ýsýttý yaktýðýnca
Ne çok yol katettik sevgi için
Ne kahpe kurþunlarýyla vurulduk sýrtýmýzdan
Ne acýydý gecelerin karasýnda akan hüzün
Ne adýmýz yazýldý aðacýn en yüksek dalýna
Ne de bir baþkalýk vardý söylemlerimizde
Tökezledi beynim ha düþtü ha düþecek girdaba
Züleyhaydý...Gecelere adýný veren
Gözleri çöl akþamý
Gözleri sahrada bir umman
Çileydi ...
Sevdalýlýktý...Gölgesiyle çöllere düþüren
Yaktý narýyla kavurdu ömrümüzü
Bir topraða baþ koymaktý aþk aslýnda
Ve sürmekti ayak izlerine yüzümüzü
Ne çare vaktinden önce esti kara rüzgar
Aldý da savurdu düzlüðe çýkamayan gönlümü
Bir çaresizlik þarkýsý gibi notasýz kaldým
II.
Böylesi acýlarý çektirdiðin için sana isyaným
Sanki boðazýmda bir sürü pençe keþmekeþ sokuluþlarýyla
Ýçimi sýkýp senin yokluðunu bana bir kez daha hatýrlatýyor
Sanki unutmuþum gibi
Be hey dünya kapa sýkýca kapýyý
Belki ben gittikten sonra o gelir
Hiç bir belirsiz gölge girmesin içeri.
Yorumu için:Mustafa Doðan 2 ,Beyefendi,ye saygý ve selamlarýmý arz ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülviye Yaldızlıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.