Yýllar önceydi, Birbirinden çok uzaklarda yaþayan Esaret ve cesaret vardý. Bir deniz ülkesiydi onlarý ayýran. Esaret elleri ve ayaklarý zincirlerle kaplý Gözleri kapalý, Yüreði yaralý Yaþýyormuþ çaresizce kendi dünyasýnda. Hiçe saymýþ hayatýný, Korkmuþ sevmekten. Düþünmemiþ yarýnlarý Kaçmýþ sorumluluktan. Yaþamayý bilmediðinden Ölmekten bile korkar olmuþ. Bir gün uzaklardan, ta uzaklardan Bir ses duymuþ, onu çaðýran . Ve düþünmeye baþlamýþ yeniden Gözleri açýlmýþ birden; Zincirlerini kýrmýþ Yüreðindeki keskin býçaðý Söküp atmýþ aniden.
“Neydi acaba beni benden kurtaran” Derken bir anda denize açýlmýþ pupa yelken. Rüzgar onu kovalamýþ, Yaðmurlar susuzluðunu gidermiþ, Ay ýþýmýþ ,güneþ gülümsemiþ.
Yorgun ve bitap halde Dalmýþken uykuya yelkenlide, Duymuþ yine o sesi. Açýnca bir kez daha gözlerini Esaret Bir de ne görsün: Altýn sarýsý saçlarýyla Iþýl ýþýl yanan gözleriyle Açmýþ yüreðini bekliyor Cesaret…
Bir ok olmuþ saplanmýþ yüreðe Esaret Ve böylece muradýna ermiþ nihayet.
(Ýþte bunun içindir ki Esaret, yaþadýkça aþkýn esiri olmuþ)
Saklý Þair (Suat T...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAKLI ŞAİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.