Türkülerimiz, tadý damaðýmýzda kalan Türkülerimiz, adý deryalarý aþan, Türkülerimiz, dile gelip gönüllerde coþan, Türkülerimiz, baðrýmýzdan kopan Sazýmýz,sözümüz, can özümüz…
Gün gelir de düþersen gurbet ele, Ayrý kalýrsan yardan, bir de sýladan Yangýn olur, bu dert seni öldürür. Vur sazýn gam teline belki söndürür:
“Aman yar hele hele yandým yar Bu sene de gurbet elde kaldým yar. Bir kötüye nasýl gönül verdim yar.”
Ah çekmek, sýzlamak kar kalmaz sana Kapanmaz yaralar bitmez bu dertler, Üzülme balam geçer bu günler Düþer iþte dillere dertli naðmeler:
Cepheden cepheye koþtu Mehmetler Düþmana siper oldu aslan yürekler Gidip de gelmeyeni bekler analar Yanýktýr sesleri ciðer paralar:
“Çanakkale içinde aynalý çarþý Ana ben gidiyom düþmana karþý Of gençliðim eyvah.”
Sevdaya dalarsa, baþýn bir zaman Düþersin yollara, halin çok yaman, Mecnun gibi olursun iþte o an Gezersin türkü türkü dillerde destan:
“Ben bugün yarimden ayrý düþeli Her günüm bir yýla döndü gidiyor Gine zýndan oldu dünya baþýma Sinem ataþlara yandý gidiyor Gönlüm boþ hayale daldý gidiyor.”
Türkü eker, türkü biçeriz Türkülerle coþar,türkülerle yaþarýz. Sözler bitmez,naðme tükenmez, Kýrýlsa da mýzraplar,gönüller susmaz. Türkülerimiz Sazýmýz,sözümüz, can özümüz.
SAKLI ÞAÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAKLI ŞAİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.