Yaþam bir su gibi akýp giderken Onlar da her canlý gibi ölümü tadacaktý elbette, Olmasaydý mevsimsiz ölümler.
Onlar, ölüme gülümseyerek gittiler Ve ölümsüzlüðü seçtiler. Top seslerinin ortasýnda Mayýnlarýn arasýnda, Namlularýn ucunda Topraða mahkum edildiler.
Ölüm birdenbire geldi. Birdenbire çöktü hüzün, Birdenbire feryat etti analar, Ve birdenbire durdu hayat.
Hayalleri vardý, umutlarý vardý Sevdalarý vardý, yarýnlara dair.. Kör kurþunlarla yýkýldý hayaller, Serseri mayýnlarda yok oldu umutlar, Ve sevdalar dul kaldý bayrak gölgesinde.