Buluttan nem kapsýn gözlerimiz,
yaðmurdan þiir çalsýn kalemimiz,
geliþine bir ,gidiþine iki söylesin dillerimiz
aþkýn altýný “yürek”le imzalayalým
ver elini þiir/þair
seninle semalarý turlayalým…
fýrtýna öncesi sessizliðinde sýnanalým
tufanda ýlgýt ýlgýt çýðlýklara karýþalým
olmadý, denizlerden dalga aþýralým
hasretleri “göðsümüz” le karþýlayalým
ver elini þiir/þair
seninle okyanusta bir damlaya kapý aralayalým…
bal alýnacak çiçekleri ezberleyelim
koynumuzda ki arýlarý öldürmeyip besleyelim
ballarýný alýp dillerimize sürelim
vuslat da varmýþ, sözcüklerle altýný çizelim
ver elini þiir/þair
seninle çiçeklerden güzel bir buket oluþturalým
varsýn, sözcük mühendisliðine çýksýn adýmýz
sözü sýkýp icabýnda þiirini çýkaralým
hayallerimizden, düþlerimizden katalým
umutlarý- umutsuzluklarý ortaya saçalým
ver elini þiir/þair
seninle bir diyarý sil-baþtan inþaya giriþelim…
“el ermez göz görmez” leri kurcalayalým
bakmadan görelim
görmeden hissedelim
ver elini ( yalnýz) þair
seninle her zaman ki gibi
o meþhur son þiiri yeniden yazamaya koyulalým…
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.