Faroz Limaný’nýn en ucundayým Kocaman taþlarda þarký söylüyor denizin sularý Yosunlar gelgitlerde; dalgalarýn peþinde Denizde balýklar bile birlikte Güneþ masmavi gökyüzünde gülümsüyor sýcak sýcak Dost-düþman, zengin-fakir demeden herkese Ben; Ben yalnýzlýðýmýn en koyu yerinde Nefeslerimle arkadaþlýk yapýyorum Dudaklarýmýn arasýndan çýkana kadar Aramasýn beni kimse Sormasýnlar halimi Dertleþeceðim kimse de olmasýn etrafýmda Varsýn gülsün bana martýlar; farketmem bile Karanlýk gündüzlerin köþebaþýndayým Zamana göz kýrpýyor umarsýzca; arsýzlýðým Beni bir tek balýklar anlýyor sanki Bir de; beni yiyip bitiren yalnýzlýðým...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.