Hava karardýktan sonra bakkaldan bir þey alýnacaksa,
korkmazdým sokaklardan,
koþardým.
Gurur duyman için korkusuz kýzýnla…
Gece yarýsý uykularýnda pencerenin önünde uluyan köpeði,
ya da hýrçýn sesler çýkartarak mahalleyi ayaða kaldýran Mart kedilerini çýkýp kovalardým,
yeter ki sen rahat uyu diye.
Hiç yaramazlýk yapmazdým,
yaramazlýðýn nasýl yapýldýðýný bilmezdim zaten;
babasýnýn yaný baþýndaki koltuða oturup,
televizyonda maçlarý,
haberleri ya da açýk oturumlarý izleyen uyarlý kýzdým hep…
Senin gibi ben de Eskiþehirspor’u tuttum hep…
Kalecisinden golcüsüne tüm futbolcularýný,
ilk kez hangi tarihte birinci lige çýktýðýný,
hangi tarihte ikinci lige düþtüðünü,
niçin düþtüðünü,
birinci lige tekrar ne zaman çýktýðýný ezbere bilirdim…
Çok hoþlanýrdýn bundan…
Ben hep senin için bir þeyler oldum.
Hüzünlerimi içime kapattým,
sana asla belli etmeden.
Þimdi ise sen yoksun,
gittin beni babasýz býrakarak…
Çiçeðini dalýndan koparttýlar,
bir bardak su içinde býraktýlar.
Tutunacak bir dalým yok artýk.
Ýþte bunu kaldýramadým baba!
Artýk senin o korkusuz,
akýllý kýzýn deðilim…
Artýk,
futboldan nefret ediyorum,
haberlerden de,
açýk oturumlardan da…
Ve küçükken yapamadýðým herþeyi þimdi yapýyorum…
Televizyon karþýsýnda öyle saatlerce oturmuyorum,
oturduðumda da çizgi filmler seyrediyorum.
Ne var ki her çizgi film canavarýnýn,
yaþamdaki insanlar olduðunu fark ettikçe kaçýyorum insanlardan…
Bütün kapýlarýmý,
pencerelerimi kilitliyorum.
Geceleri evin tüm ýþýklarýný yanýk býrakýyorum,
çünkü artýk karanlýktan korkuyorum…
Ben sorunlarýmý aþýp senin istediðin gibi bir evlat olamýyorum.
Özür dilerim baba.
Sana layýk olamadðým icin affet!
Nolur affet beni baba!
Köpek havlamalarýndan
ve Mart kedilerinin çýðlýklarýndan ise hiç korkmuyorum,
çünkü onlar bana yaþadýðýmý hatýrlatýyor…
Yaþamak neden zor baba?
Ben hata yaptýkça sen baðrýna bastýn.
Her derdimle bocaladýkça hayatýný benim için nasýl tükettiðinin farkýna varýyorum.
Her derdimle baþa çýkamadýkça,
hiçbir derdimi çözümsüz býrakmadýðýný hatýrlayarak seni gözümde çok büyütüyorum.
Ben senin hakkýný asla ödeyemem baba.
Ne kadar zorlansam da yaþýyorum iþte.
Senin için kocaman sözcüklerle dualar ediyorum,
kendim için ise küçücük sözcüklerle haykýrýyorum.
Krizler geçiriyorum üzüntüden.
Ben büyüdüm baba…
Artýk üzüntülerimi belli edemiyorum.
Gözlerimi yaþlý göreceðinden korkarak
aðlamak için akþam karanlýðýný bekliyorum.
Yataðýmda,
yorganýmýn altýnda,
hýçkýrýklarýmýn sesini kýsarak.