Çok oldu sevmeyeli Bir çocuk gülüþünde seni Mevsimlerin hýzýna yetiþemiyorum Çok oldu Ahþap kurdu þimdi Þiirin her hecesi Uluyup durdu Senle dolu bedesteni
Çok oldu hayra yormayalý Gördüðüm rüyalarý Köhne yüzleri yeþil kaftaný Þerefelerden akan nuru bilmesem Bilmesem içimden geçen isyaný Gül suyu tütün sarýsý Uhdedir içimde saltanatýn Sebepli kimi de sebepsiz Yaþanamamýþ yarýsý
Þimdi bu tahtta Bu eþsiz payitahtda Elimde mermerden bir sayfa Sayfada çelikten kalem izleri Kapattýðým her kapýya Yalnýz ve yeþilim þu sýra Gök her yarýldýðýnda Ýnce ince indiðinde rahmet hafsalama Aðladýkça çocuklar bulut gülü Okundukça beþ vakit ezan dupduru Salalar üst üste Her yeni güne bir ölü Þadýrvan þadýrvan akýyor Burada haylanmýþ zaman Saçlarýmda kýraðý Boynumda zakkum yaram Çok oldu koynunda uyumayalý þehrin Uykuda yemekte su da haram…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Cafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.