Çocukluðumda girmiþim koluna, hayranlýðýmla… “Nasýl yazýlýr ki, nasýl bu kadar güzel anlatýlýr?” Derken, dün rastladým hatýra defterime. Bir kaç yürek savurmuþum sana, bölük pörçük. Çocuk saflýðýmda anlatamamýþým ki derdimi. Akrostiþ bile denemiþim platonik sevdama.
“Hiç beðenmedim” derken, baktým ki Dudaklarýmda tebessüm izi… Ýfade edemese de, duygular ne çok temizmiþ.
Ey þiir, Yýllar geçti aradan; Okumaktan yýlmadým hiç… Hatýrladým da þimdi; Dinlemek ruhuma haz verirdi doðrusu. “Ýþte bu benim için” der, Kaybolurdum efsun kokan içinde.
“O kumaþ var sende.” dediler, Tutuþturup kalemi elime, cesaretlendirdiler. Karalamalarýma çok güldün mü sahi? Bil ki; yazdýkça daha çok sevdim ben seni.
Ýçimin nar gibi efkârýna üfledim, Mutluluðumu dem vurdum, hiç sýkýlmadan. Aðlarken ben, güldün belki de sen! Gülerken aðladýn; için için ve içten. Gizleyemezdim hiç bir þey senden, Hiç olmadýðým kadar özgürken…
Aðaçlar, mevsimler, çiçekler, Sokaktaki sevdalar, Küçücük çocuklar, Kavgacý sevgililer, Doðadaki güzellikler, Denizdeki dalgalar… Yaðmurun tek damlasý, Artçý toprak kokusu, Bir türkü, bir aðýt Ve daha bir sürü þey, Konu oldu senli dünyama.
Ey þiir, Ýçimden geldiðince yazdým, Üstünde uðraþmadým. Tanýmadan i mgeyi, Çözemedim þifreyi. Hece, kafiye dedim, Bir kaç denedim, tökezledim. Dedim; “Özgürlüðüm kelepçeli olmasýn,” “Duygularým dar çerçeveye sýðmasýn.”
Ben “Elma” derken, “Armut” anladý kimileri. “Olsun!” dedim, “O da bir bakýþ açýsý” Saygý duydum onlara. Kimi vurmaya kalktý belden aþaðý. “Beyni küçük.” Dedim, “Aldýrma!” Umursamadým. Ruhumu kirletmelerineyse Asla izin vermedim.
Ey þiir, Þimdi üstatlar derler ki; “Býrak yazdýklarýn demlensin.” “Karala, çalýþ ve öðren!” Belki de haklýlar kim bilir? Senden ayrý kalabilir miyim? Bilmiyorum… Sen demlenir misin? Bilemem… Ama ben demlenmeye gidiyorum. Þimdilik hoþça kal… Seni çok sevdim ey þiir! Þimdilik hoþça kal!
07.10.2012_____________Seher_Yeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.