avuçlarýný vurdu gecenin yüzüne ve sürdü ruhuna...
þimdi tam istediði gibi olmuþtu:içi gibi dýþý da bir...
ve ardýndan baþladý söze;
ne çok özlem büyüttüm içimde...
ne çok tebessümlerim var sana dair...
uzat ellerini
Uzat ve yakala beni..
yakala beni ’sen’ yanýmdan
ben dökmek istemiyorum yapraklarýmý topraða
beni sana yama..
seni bana ekle..
birleþtir ikimizi
Birleþtir…
terim terine..tenin tenime karýþsýn..
ve sok beni sýcacýk teninin en gizemli zulasýna...
ve kimseler görmesin diye tebessümünle ört ,
Ört hadi üzerimi...
ört..
seni pýrýl pýrýl bu sonbahar sabahý gibi istiyorum..
hani, þarkýlarýn dediði:
“gözleri aþka gülen taze bahar dalýsýn” dediðinden...
mavi mavi gülüþünle...
ruhunun taaaaa derinlerinde gizli özlemlerinle gelmelisin...
kalbin deliþmence çarpmalý koþuþundan...
dizlerinin baðý çözülmeli kucaðýma yýðýldýðýnda...
nefes nefese yýlký atlarý gibi çýkmalý terin bedeninden...
buna karþýn ,misk gibi,
amber gibi kokmalý rayihan...
gözlerin,
gözlerin ýþýl ýþýl sevda saçmalý tebessümlerinde...
bak,
kýzýl mavi güller açýyor çorak topraklarýmda…
bak…
kýzýl mavi güller
yokluðunda…