Me
SİYAH BEYAZ
Siyah beyazdý hayatýmýz eskiden.
Siyah beyaz bakardýk renkli gözlerden
Yaþama dair ne varsa...
Siyah, devlet...
Beyaz, hizmet demekti o zamanlar...
Siyah, çatýk kaþlýlar,
Beyaz, mutlu halkýma...
Siyah takým elbiseleriyle,
Beyaz vaatler verirlerdi
Hiç gerçekleþmeyen.
Siyah beyaz televizyonlarda,
Þerefli yenilgiler seyrederdik.
Gururlu, maðrur,
Ama biraz da ezik...
Siyah forma, beyaz yaka
önlüklerimiz vardý okullarda.
Bir harf öðreten öðretmene
köle olma saygýsýyla,
Kara tahta önünde
beyaz tenli mahcup çocuklardýk.
Siyah-beyaz aþklarýmýz vardý.
Siyah damatlýk,
Ve beyaz gelinliðiyle...
Nikah memurunu da içine alan
mutlu birer resimdik duvarlara asýlan.
Siyah beyaz fotoðraflarda,
Siyah saçlý, beyaz gülen düþler kurardýk.
Siyah beyaz solgun fotoðraflarda,
Aslýnda canlý ruhlar taþýrdýk.
Siyah beyazdý her þey.
Beyaz güler, siyah aðlardýk.
Aðýtlar yakar, karalar baðlardýk.
Beyazlar giyer, çalar oynardýk.
Ya siyah düþünürdük, ya beyaz.
Ortasý yoktu fikirlerin.
Ya kara þahin olurduk
Ya da beyaz güvercin...
08-07-2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Erdal Karakaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.