Hani tatil köyünde tanýþmýþtýk eylülde
Hani gözüme bakýp yüreðime akmýþtýn
Hani geceler boyu konuþmuþtuk eylülde
“Hoþça kal” dediðinde ciðerimi yakmýþtýn
Gittiðin günü anýp aðlýyorum bilesin
Diliyorum bensiz de mutlu olup gülesin
Bil ki gittin gideli kuþlarýn göç yolunu
Gözledim hiç býkmadan sen gelirsin sanarak
Bilmem sevindirir mi yüce Mevla’m kulunu
Dua ettim her zaman hep ismini anarak
Sevgili, o gün bugün yüreðimde çilesin
Diliyorum bensiz de mutlu olup gülesin
Ýþte ben unutmayýp o güne çakýlmýþým
Anýlardan kopmadan duruyorum mýh gibi
Atýlýp ateþlere kavrulup yakýlmýþým
Bir cýlýz sesim kaldý zor duyulur "ah" gibi
Sevgili, biliyorum her zaman nebile’sin
Diliyorum bensiz de mutlu olup gülesin
Hani bende bulmuþtun aþkýn tadýný caným
Bülbül gibi þakýyýp ruhuma ederdin çoþ
Hani derdin ya içten sensin damarda kaným
Hayallerimi yýktýn düþlerim artýk bomboþ
Sevgili, söyle gönlüm neyi, nasýl dilesin
Diliyorum bensiz de mutlu olup gülesin
Senelerce bekledim her eylülü hüzünle
Hiç býkmadan iz sürüp aradým uzun müddet
Sanki uçup gitmiþtin sakladýðýn gizinle
Asla geri dönmedin, yok oldun ilelebet
“Þimdi, nerdesin?” diye, bana hep gailesin
Diliyorum bensiz de mutlu olup gülesin