MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Maziye bak atiyi gör
Mustafa Yaralı

Maziye bak atiyi gör



Mazisine bakmadan, atisini hor gören,
Kulaklarý çok saðýr, gözlerinde þaþ yanar
Yanlýþlara yanlýþca, yanlýþ yalanla eren,
Soysuzluðu bilmeyen, en soysuz soydaþ yanar.

Bu günlerin esrarý, yüz yýl geride saklý,
Kanlý zaman dilimi, çözemez cehlin aklý,
Fikirler çeliþkili, söylemle eylem farklý,
Çanakkale kan gölü, içimde Maraþ yanar.

Yurdun her tarafýný, çevirmiþ düþman kolu,
Mehmedim aç ve sefil, bir avuç Anadulu,
Kýtlýðýn kýskacýnda, periþan insan dolu,
Yüreðim acýlarda, beynimde savaþ yanar.

Kim ki kutsal mirasa, tavrýyla inkâr seçse,
Belirli tarihlerde, onlarý anmak yetse,
Politik gayretleri, Vatan aþkýný geçse,
Nankörlük edenlere, her türlü uðraþ yanar.

Beþerin hafýzasý, tez unutur geçmiþi,
Biraz rahata erse, baþlatýrlar teþviþi,
Tarih asla affetmez, gaflet suyu içmiþi
Torun deden kopsa, bacýyla gardaþ yanar.

On yýlda mý tutuþtu, yangýn denen bu illet,
Cennettte mi yaþardý, barýþ içinde millet,
Yetmiþ sente muhtaçtýk, anýlmadan bu zillet,
O yetmiþli yýllarda, toprak yanar taþ yanar.

Ayda yüzde yirmi beþ, faiz aldý sigorta,
Maliyenin ki yirmi, soygunlar ulu orta,
Karne ile benzinin, kuyruðunda olta,
Bu gün gelen tavýra, o güne sýrdaþ yanar.

Yollar dar, vasýta az, zamlar cana yeterdi,
Karaborsa illeti, bu günden bin beterdi,
Koparatif evleri, on beþ yýlda biterdi,
Sabýr gücü biterken, eyvahlarda aþ yanar.

Gece ýssýz sokaklarýn, korkularý salarken,
O günde terör vardý, kuduz gibi dalarken
Bu millet çaresizce, biraz huzur ararken,
Kör gözler ateþ alýr, kirpik yanar kaþ yanar .

Bu güne isyan eden, biraz kafa yormazsa,
Ben ne yaptým ülkeme, diye bir kez sormazsa,
Vicdan denen o yere, teraziyi kurmazsa,
Ölçüsüz lükse doðru, tavrýnda telaþ yanar.

Kanaati bilmemek, tek baþýna felaket,
Belanýn ta kendisi, tembellikle cehalet,
Ýlimle uðraþana, ne gerek ki kehanet,
Öz renge ziyan olmaz, zararlý alaþ yanar.

Çýlgýnca tüktmenin, elbette bedeli var,
Ürettiðinden fazla, harcayanýn içi dar,
Birbirinin öz beöz, kardeþidir zarar kâr.
Hesabýný bilmeyen, ayak yanar baþ yanar.

Hiç bir kimse neleri, hak etmiþse sormuyor,
Akýl etmek bir yana, fikrini hiç yormuyor,
Vatandaþlýk bilinci, boþ sözlerle olmuyor,
Tüketim yarýþýnda, eþ dost arkadaþ yanar.

Þeytanlarýn can dostu, irfaniyet yabaný,
Kaçacak yer ararken dikiþ tutmaz tabaný,
Bir günde çözer diyor, bizim köyün çobaný,
Kurdu katar sürüye, it ile dalaþ yanar.

Uzaktan hoþ gelirmiþ, davul zurnanýn sesi,
Eleþtirmek kolay da, bilmez ki neyin nesi,
Bir kaþýk su içinde, fýrtýna her nefesi,
Nerden bilsin zavallý, sahile yanaþ yanar.

Bedeninde sivilce, çýkmýþ o dað sanýyor.
Aðzýnda ki salyaya, derki yürek kanýyor,
San ki kral, ya ece, saraylarý anýyor,
Elinde bir alet var, dokunur flaþ yanar.

Aman sana deðmeyen, yýlanlar bin yaþasýn,
Milletin efendisi, sen aðasýn paþasýn,
Düzeni beðenmiyen, düzücüye þaþasýn,
Dalkavuðun zübüðün, þanýna yaraþ yanar.

Dünya neler verdiyse, yer alýr yer yer,
Hakikatini bilen, bilmem o zaman ne der,
Hayvanca yaþýyorken, insanlýktan bi haber,
Özü zaten lekeli, yüzde apraþ yanar.

Çok acý günler geçti, þimdi bitti diyemem,
Kimsenin emeðini, sömürüpte yiyemem,
Biz yamalý büyüdük, üç beþ takým giyemem,
Yoksullarýn hakkýna, elini bulaþ yanar.

Tarihini bilmeyen, maziye ýþýk yaksýn,
Ya da kendini bilsin, hamaseti býraksýn,
Birini yargýlarken, önce kendine baksýn,
Dostlar, yanlýþ bilgide, yanlýþa ulaþ yanar.

Astýk kestik doðradýk, sanki keskin satýrdýk,
Birer donkiþot olduk, vurduk kýrdýk yatýrdýk,
Ortada pislik varsa, hep beraber batýrdýk,
Ne yazýk ki onuda, süpüren faraþ yanar.

Hiç fanatik olmadým, partiye vermem önem,
Cehenneme döndüde, benim altmýþ beþ senem
Acý tatlý yaþayýp, þahit olduðum dönem
O günleri andýkça, içim can hýraþ yanar.

Aðyare bakýnmadan, yar zülfünü ördümse,
Doðru gözlerle bakýp, doðrularý gördümse,
Her ne zaman kandile, aþk yaðýndan sürdümse,
Ýyiler güneþ gibi, kötüler yavaþ yanar.

Senin bütün varlýðýn, að yardýr da darlýðýn,
Hiç þe yaramayan, yarlýk denen yarlýðýn
Ýnan ki hep cefadýr, zannýnca vefakarlýðýn,
Sen haddini bilmezsen, hududunu aþ yanar.

Doyurmuyor azizi, zatýna özge fonu,
Ona aþina deðil, iþin baþý ve sonu,
Tuþlarý çevirsende kapalý telofonu,
O zaten yar deðil ki, yanarsa yardaþ ynar.

Korkaklarýn iþidir, mazeret ve bahane,
Ötekiler tu kaka, sende midir þahane,
Adým baþý rezalet, köþe baþý meyhane,
Sarhoþ yanar mey yanar, sonunda ayyaþ yanar.

Köre ne, görenedir, ay doðar ilk akþamdan,
Kurtulmak çok kolay mý, kederlerden ve gamdan,
Hak etmeyen insanlar, yakýnýrken bu zamdan
Ali aða petkim de, gün olur ipraþ yanar.

Ýlimle irfan ile görmemiþse maarif,
Bilirim ki kâr etmez, ona gerçeði tarif,
Ancak sevdalý bilir, neler kaba ne zarif,
Ýlk varlýktan bu güne, devrinde dolaþ yanar.

Ne çileler yaþanmýþ, benim en zor günümde,
Milli ve manevi, deliller var önümde,
Muhammedi sevdada, ne ola ki ünümde,
izini görmeyenin, gözlerde kamaþ yanar.

Ýnancýn saðlam ise, Allah rýzka kefilse,
Nedendir bunca korku, o ki sana vekilse,
Yüz gösterir kuraklýk, hayat suyu çekilse,
Ateþlerin içinde, bir baþka ataþ yanar.

Kötülüðü besleyip, destekleyen biziz biz,
Yaralý ayýramaz, senler benler hepimiz,
Hararetler içinde, yerler gökler ve deniz,
Çarþý pazar tutuþsa, kuru yanar yaþ yanar.

03.10.2012...Mustafa Yaralý,



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.