Neydi siyah anlatmak lazýmdý
Bilmese de insanlar salla geçerdik sularý
Kaçýyorduk zamaný bölen þehirlerden ikimiz
En çok siyahý seviyorduk iyiydik hayattaydýk
Ýyiler siyah ölüler beyaz giyiyordu
En sýcak öpüþlerde bavulum yüzüme çarptýkça kaldýn içimde
Bir kaç parça eþya birkaç sen kalýntýsý vardý içinde
Her geçtiðim þehirde çýrýlçýplak býraktým seni
Durulmadýn siyahtýn
O yüzden paramparça doðarak sevdim siyahlýðýný
Sen deniz oldun ben kayýk paramparça öpüþler bizimdi paramparça yüzün
Annemin beni doðurduðu yaþta
Seni doðurdum renkleri böldüðüm dolunayda
Kilit
Doðum gecem bu seninle son karþýlaþmamýz
Gizledikçe siyahý açýða çýktýk gerçekler içinde
Bizden kentler geçti bilmeyenlerden nehirler
En iyi sen en temiz sen bilirsin beni
Denizden çýkýp kopan yosunlarý anlat bana siyah olsun finali
Gözlerindeki korkuyu görmeyecek kadar kör et beni
Korkma benden korkma dedikçe
“Üzülme” dedi
Ellerimde un ufak kýz kulesi
Çanlar sessiz beyaz göðsümde
Erken ölmekten korkma
Beyaz boynuzlu atlarý görüyorum gözlerinde
Ölüler beyaz iyiler siyah giyer ya beyaz giymek endiþesi içimdeki
Bunu bilerek kalman en güzeli zamanda bir an ki tekrar bulacak bizi
Biriken sular mezarlarý yalar
Ýçimdeki tapýnak karanlýðýn melekleriyle dolup biriktikçe
Son bir kez daha siyahý giymeden ölmek endiþesi var
Bakýþlardan miras aþký nadasa býrakýp denizde kör köpük olmak endiþesi
En sýcak öpüþe susmak býraktýðým siyah biliyorum
Biliyorum o da siyah giyiyor bu yüzden yüzüme bakarken doðurduðu korkular
Karanlýk bir doðum gecesi
Ey sevgili yaþým beni en çok siyah sevgiler öldürür
Haydi
Dilimde tadý son kez saçlarýmý sevse de olur
Her durakta ayný plak çalýyor duyuyorum
Bilmiyorum duyuyor mu biliyorum duymuyor
Ýyiler hala siyah giyiyor
Kalbim beyaz giyiyor bu gece
Ýçi siyah dýþý siyah sevgisi siyah bulut
Üstüme yað doðum günümde ben beyazý giyerim sen siyahlýðýnla böl bedenimi bir kere daha