“Çek git! ”diyorsun Ruhumun ilahisi susuyor, Bir çýðlýk düðümleniyor, Kalbimin tam ortasýnda. Sönse de tüm ýþýklar, Ansýzýn kýrýlsa da umutlarým, Üzülme Zira,ben de senden gidiyorum.
“Çek git! ”diyorsun Temmuz rengi alav tavý, Hasretler birikiyor yüreðimde Denizler maviliðini yitiriyor, Ýklimlerim kuruyor, Anlamsýzlaþýyor her þey Üzülme Zira,bende senden gidiyorum.
“Çek git! ”diyorsun Parça parça kopuyorsun yüreðimden Güneþ dediðin yüzüm soluyor, Gözlerimde acýnýn her tonu Yüreðimde solan filizlerle Düþlerimden vazgeçiyorum. Üzülme at þeleði üzerinden! Zira,ben de senden gidiyorum.
Jale Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.