Denizimin kalbinde için için gözyaþý
Dudaklarýnda mahzun minicik gülücükler
Topraðýmýn gözü pek, belki biraz da deli
Ýnsanýmýn zekâsý fýkralarýndan belli
Bazen zaaflarýyla derde giriyor baþý
Her bahar bir sel ile yere düþüyor kaþý
Geleceðe bugünden mesaj gönderen kiþi
Selde þehit olana aðrýlý aðýt yakar
Çalýnan türkülerde yansýtýrken özünü
Asýrlara aktarýr hüzün dolu sözünü
Bu toprakta birlikte yaþayanlarýn iþi
Derde ortak olmaktýr, kalmasa da tek diþi
Çocuklar ninni diye deniz sesini dinler
Parmak ucunda yürür memleket sevdalarý
"Ülkem!" deriz "Anamsýn!", analar aðlamasýn
Coðrafya bahanesi yürekler daðlamasýn
Yýlda dokuz ay güneþ görmeyen beyaz tenler
Sýrtlarýnda küfeler "Mehmedim!" diye inler
Bölgemin daðlarýnda fakire pabuç toprak
Soðuk çay da dil yakar çýlgýn Karadeniz’de
Giþe rekoru kýrar aþka dair betimler
Sevdadan sarhoþ olur tütün kokan kilimler
Ay yýldýzýn altýnda ýrmaklar berrak berrak
Candan öte canýmýz kutsal ezan ve bayrak
Bölünmeye hiç kala kemik isteyen geriz
Hoþ/t! Bir rüya görüyor, varsýn gördükçe görsün
O öyle gördü diye kaçmaz bizim tadýmýz
Yatan sever deðiliz, "Vatansever" adýmýz
Ekmeðe hamsi sürüp baklava diye yeriz
Ülkemiz bir oldukça "Allah’a þükür" deriz
01.10.2012
Müjgân Akyüz/MAJ