Beyaz duvarlar...

duvar yazýlarýyla baþladý
baþkaldýrýþ hikayemiz
mahallenin simitçisine...

bir kaðýt birde sapý kýrýlmýþ fýrça.
üzerimizde salaþ bir paltoyla,
kafa tutardýk...

þiþman adam koþamazdý
her toplu yürüyüþlerimizde.
kötü deðildi yazdýklarýmýz.
aþk yazardýk
sevgi yazardýk
az biraz da
pazar filemizdeki renkleri yazardýk.
baþka þey bilmezdim...

çocukluðum kazlarýn peþinde geçti
sevdik yazýlarý, þiirleri
yazacak yer bulamayýnca duvarlara yazardýk biz.
sonra suç dediler.
simitçi býraktý peþimizi
fýrýncý düþtü peþimize.
býyýk altý gülerdi bizim baþý boþluðumuza
kanardýk onun
karanlýk sýrýtmasýna.

bize ne mi öðretti?
çok hýzlý koþmayý
sanki illegal sokak maratonuydu
her akþam yaptýðýmýz.
bazen yaþlý teyze baðýrýr
ulan ne yapýyorsunuz
vallahi teyze yapmadýk bir þey
þiirlerimizi yazdýk duvardaki pis yerlere
güzel göresin diye.

fýrýncýya eþgalimi verdiler
bütün þehirde beni ararmýþ
nemi yapacak
baþýn gözün sadakasý
ekmek verecekmiþ
sektirmeden atýyordu yalanýný
koca göbekli fýrýncý.

bir gün bir fýrtýna koptu
duvar yazýlarýmýzý akýttý gitti
þehir temizleniyordu ama
beyinler ayný að
arkadaþýmý aldý gitti
o karabasan yaðmur
bir daha haber alamadým
son duydum ki
diyarbakýrda
gri odalara yazý yazýyormuþ
fýrýncýya nemi oldu
çok yemekten
aç kaldýðý bir gün kafasýna sýkmýþ
bana nemi oldu
ben hala yazýyorum
duvarlarý mühürlediler ama
beyaz kayýtlara þiir yazýyorum
beni bulamadan gitti þiþko fýrýncý
çýraklarý hâla iþ baþýnda
ama yaðmurlu havalarda paltosuz sokaða çýkmýyorum
can arkadaþým.
bazen akýllarýna geldiðinde arýyorlarmýþ beni
sarnýçlardan haber alýyorum.
daðlarda küsmüþ bana
sensiz yürüyorum diye
ama bilesin ki senin için aybalam,

_________________________ özgürlüðümü fýrýncýya kaptýrmadým...





Sermin Çýnar/Ýzmir



Sosyal Medyada Paylaşın: