Hasan...
kimdi bu Hasan?
yanýk bir þehrin
küllerinden usulca esen rüzgarýna kaptýrmýþ
gelmiþti otaðýmýzýn yan tarafýna
ne doðdugu yerdeydi nede doyduðu
garip Hasan..
güzel þiirler sanki ondan kiralanmýþtý bize
bazen onu kitap zannedip ara ara çevirmek istesem de
bulurum diye içsel hazinesini
kapatýrdý bütün ýþýklarý usulca...
bana nasýl mý rastladý
kayýp bir þehrin kayýp sokaklarýnda
kim bilir kaç güne karanlýk perde çektim de
yine de vazgeçmedim onun yolundan..
oradaydý sessizce izlemekteydi, karanlýk gözlerimdeki ýþýðý
durdum onun yol sarayýnda
yolum çoktu amma yine de ruhumu dinlendirmeliydim.
bilirim ki onun gönül evinde çok yolcular konaklamýþtýr
dilindeki huzur an ve an uzaklaþtýrýr beni dünya dergahýndan.
hýnca hýnç yalnýzlýk doluydu ,
ama belli etmese de...
bazen ölümün sesiyle duruyor karþýmda
göðsümü deliyor olmadýk yerinden
etme be Hasan...
katran karasý yalnýzlýklarýn acýsýný çýkarma
kýný yýrtýlmýþ gönül dilinden.
doru bir atýn harman yerinde doðrulmasý gibi
evet bazý acýlar samanlýk yangýný tazeliðinde
sesimi yol hikayelerinde duysa da
dilindeki hýþým yüreðimi yaralar
sessiz zulümdü bu daðýlan suskunluðuna..
bilirim ki terekesi yanlýzlýktý onun
tek baþýna çýkardý sabah evden
keyfi kahyasý birde yüreðindeki yorgunlukla
sevgiden çok Allah’a inanýrdý
sanki daðlarda her þeyini kaybetmiþ olsa da
hep kafasýnda vurulmuþ yanlarýyla
hasbihal etmekte
en çok bir kadýnýn gözlerinden ve sinesinden korkardý
ne zaman alemler aklýna gelse..
ve
eðer kadýnýn dili susmuþsa
kýyamete dair ugultularý yavaþ yavaþ solumasýydý
sanki bedeni sarmal bir yangýn içine almýþ gibi
eðer karar vermiþse gitmeye
korkunçtur
geminin limana halatsýz yanaþmasý
kocaman bir yýkýntýydý
kocaman bir gürültüydü
iþte Hasan buydu
Sermin Çýnar/Ýzmir
þiirime ses olan sevgili Deniz Pýnar yüreðine saðlýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.