Doðduðu gün ölmüþtü
Kumardan baþlangýcýnda.
Kendinden uzak Kýþa yakýnken
Ortasý olmadý hiç hayatýnýn.
Siyah beyaz sevildi
Kara kuru teninde.
Aþk kutu kutu yalandý ona
Seviþmeleriyse huzursuz.
Neye dokunsa yalnýzlýk
Neyi yaþasa umutsuzluktu.
Yaðmur daðlarýndan hiç inmemiþti ki.
Sevgili kokusunda
Tarçýný özlediðini anýmsadý.
Ufuða baktý her gün
Doðumunu yaþadý ebe-sinin ellerinde.
Ürkek dokundu hayata
Biraz da fazladan maceralý.
Devirsiz yaþlandý,
Ruhsal kýrýntýlarýnda.
Çizgileri kayboldu içinde
Tek tek yüzünde iz býrakarak.
Formaldehit içinde sakladý çürüyen hayatýný.
Yalýnayak düþler yaþadýðý,
Hayatýndan geriye kalanlar,
Cam kýrýklarýndan daha beter,
Kesti her adýmýnda ayaklarýný.
Sevilmeyi hatýrladý ilk kez,
Yosun kokan denizde.
Saçlarýný býraktý rüzðara.
Bir adým
Bir adým daha yaklaþtý
Kýyýsýna uçurumunun.
Attý ne varsa ardýnda kalan
Tek tek bakmadan cismine.
Ve hiç olmadýðý kadar özgür oldu ilk kez kadýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.