ne seninle nede sensiz
Ve bir gün aferin diyerek, baþarýný kutlayarak,
çekip gittim gözyaþlarýmda ki senden.
Oysa ne kadar da çok sevmiþtim,
Adýný anmak yetiyordu yüreðimin yangýn yeri olmasýna,
Bir anda hüzün kaplýyor her yanýmý, gözlerim dolu dolu oluyordu,
Yine de seni sevmekti güzel olan.
Sonra ! sonra anladým ki ben bir yalaný seviyorum,
Varlýðýnda bile yokluðunu sevmiþim
Þimdi gitme vakti idi hem kendimden hem senden.
Hatýrasý bile lanetli olmasýn diye,
Daha fazla onursuz olmamasýn diye,
Daha fazla hasar görmesin diye, çekip gitme vakti idi..
Aslýnda senden sonra çok þey oldu.
Bir çok farklýlýkta tadýný bulmak istedim,
Her seferinde geride hayal kýrýklýklarýný býrakýp...
Hala bu kadar seninle yaþarken, alýþabilir-miyim yokluðuna bilmiyorum.
Yok yok doðrusunu istersen ben yine seni yaþýyorum
Seni anmadýðým gün yok, gittiðim her yerde sana ait bir þeyler var,
Sen hep oradasýn. seninle nefes alýyor gibiyim.
Her solukta senin kokunu içime çeker gibiyim.
Katkýsýz memleket tütününden sarýlmýþ sigaradan, bir nefes almak gibi, olabildiðine doðal.
Bütün sýkýntýlara iyi gelen bir nefes,
Sonradan ciðerlerini çürütse de, o anýn özel ve vazgeçilmez ihtiyacý gibi.
Ciðerlere özel bir soluklanma misali.
Ve her an bir nefes kadar kadar yakýnsýn.
Sana olan sevgimin seninle bir ilgisi yok artýk, sakýn üstüne alýnma.
Bu denli yoðunlukta sevdiðim kiþi, asla sen deðilsin,
Ben aslýnda çeliþkili bir ruh haliyim, çözümü güç bir bilmece sanki, ne seninle nede sensiz...
r.eerdenci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.