Haydi rüzgâr; Al götür beni doðup büyüdüðüm yerlere; Al götür, Þimdi mevsim son bahar güzeldir bizim oralar. Cevizler silkilir. Bandýrmalar sallanýrdýr þimdi saçaklardan. Ve pekmezler köpük, köpük içilirdir, Tefeklerle kazanlardan; Dinsin þu içimdeki hasretim. Dinsin, beni benden çýkaran arzularým; Daha fazla beklemesin beni, Bað bahçe baðlarým; Haydi rüzgâr. Mezarlarýnda dua bekleyen anam babam var Ve sonra çoktan rahmetli olmuþ mezarlarýnda yatan yaþýtlarým var Beklemesin beni daha fazla rüzgâr.
Birinden duydum; Bu yýl pek çokmuþ toplanacak olan meyveler baðlarda. Kara üzümler çokmuþ, bizim evin önündeki kavak aðaçlarýnda. Ve ceviz aðaçlarýyla boy ölçüþen, karaaðaçlarýmýzda; Babam nasýlda bakardý onlara; Budardý. Hafta demez, sulardý. Ve sonbaharda kötün, köfün kara üzüm toplar satardý pazarlarda; Öyle bir üzümdür’ ki, Kütür, kütür ederdi diþlerin arasýnda Al götür beni oralara rüzgâr.
Duydum; Darýlarý kuþlar yemeye baþlamýþ. Cevizleri ise teyinler kargalar kýþlýk için saklamaya; Duvar diplerinde; Ve bað bahçe aralarýnda; Al götür beni rüzgâr, al götür; Götür onlarý yabancýlar, konum komþu bitirmeden. Al götür beni, Hýrsýzlar topraða gömmeden. Ölecek miyim nedir, bir þeyler oluyor bana, Haydi Rüzgâr;
Biliyor’ musun rüzgâr benimkisi bir züðürt tesellisi. Oysam; Üzgünmüþ bizim öksüz bahçelerdeki baðlardaki aðaçlar. Bakan kalmadý diye; Küsmüþler bana. Küsmüþler, kardeþlerime. Küsmüþler gülmez olmuþlar, görüp de halini soranlara Kimi sararmýþ, kimi solmuþ garipliðinden Kimi hala bir umut der beklermiþ bizleri. El kaldýrýrken yaðmurlar yaðsýn diye gökyüzüne Al götür beni oralara rüzgâr; Haydi, rüzgâr uçur götür beni oralara Götür beni ne olur, Doðup büyüdüðüm yerlere yemiþini ekmeðini yediðim topraklara Þimdi vakit sonbahar, güzeldir bizim oralar..
Yüksel Þanlý er 01 Ekim 2012 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.