MEMLEKETÝM... Kekik kokar daðlarda Mehmetçiðin nefesi, Yüreklerimizin en zirvesinde dalgalanýr, ay yýldýzýn ala boyanmýþ zarafeti. Memleketim, sýnýra sýfýr boylarda yakýlan son sigaradýr, þehitlik öncesi, son göz göze geliþidir silah arkadaþýyla, oturduðu bir kayanýn üzerinde, son somun ekmek bölüþtüðüdür, çetin kavgalarda.
Memleketim benim. Nasýl etten kemikten direniþlerle ayakta kaldýðýný, bilirim. Ana ocaðýna dönen bayraða sarýlý, cennet kokulu sandukalarda. Tabut denemez onlara, toprak bile utanýr, bu mukaddes ölümü sarmalamaya...
Memleketim. Ah memleketim benim... Sonuna kadar çam kokularý dolar yüreklerimize. Canýmýz yanar, içimiz aðlar, yaralarýmýz kanar ama her þeye raðmen tükenmediðimizin kanýtýdýr, içimizdeki kanlý haine karþý, yüzümüzdeki ölçülü metanet ve tebessüm.
Memleketim benim, daðlarý mis gibi kekik kokan.
Aðrýsý sancýsý iliklerimize dolar Mehmetçiðin. Kýrýlan bir kol, kopan bir bacak, mayýn tuzaklarýnda, SERSERÝ hain saldýrýlarda. Ama yürekler hep, kenetlidir bizimle. Vataný için, canýný fedaya hazýr o kutsiyette. Þehit kokar her zerresi ülkemin. Memleketim, MEMLEKETÝM, Þiirimden kan damlar, mýsralarýmda aðýtlar söylenir, gülistaný tarumar olur bedenlerimizin, her ölüm çýðlýðýnda.
Memleketim, ah memleketim! Ne canlar ne kanlar akýtýr bilirim, O canpazarý cephelerde, Bin bir umutlarla büyüttüðümüz, ciðer parelerimiz. Hain bir kurþunda, ya da, sinsi bir saldýrýda, nasýl cansýz yere düþer çaresizce. Daha haberi gelmeden, yasý bölüþülür, nuru düþer þehitliðin ciðerlere. Kor alev sarar tepeden týrnaða tüm benliði, ana yüreðidir, hisseder gelmiþi geleceði... Bilirim, ben de anayým çünkü. BEN DE BÝR ASKER ANASIYIM, Bilirim. ÖNCE VATAN DÝYECEÐÝM GÜNÜN BÝRÝNDE, BEN DE, BEN DE, BEN DE...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güzelçamlı 2021 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.