Çaresizim Kadınım

Seni yutkunmalarýndan tanýdým kadýným,
Öpüþlerimde titreyiþinden biliyorum.
Kuru çatlak dudaklarýn bana mecbur,
Ilýk nefesin akdeniz ateþine eþ.
Özür dilediðimde gözlerinde her daim yaþ,
Ve sen her üzülüþünde burdan öpmek istedim ben.
Belki gece sen kadar karanlýk deðil,
Ya da kahýr çekmedi biz kadar.
Ömrünün geçtiði ocakbaþý ekmek sacý,
Buram buram ter kokar gögüslerin.
Ve her acýktýðýmda sen açtýðýnda beyaz tenini,
Þimdi üzülesim var veya üzülesin gelir.
Her dudak aralayýþýmda çýkarken tütün kokulu nefesim,
Beni güçsüz kýlýyor o vakit gitmelere dair kararýn.
Tutup çýkarmak gelmiyor aklýnýnn ucundan bile,
Beni bu girdaptan,kör kuyudan.
Çaresizliðim bu yüzden,suskunluðum iþte bundan.
Sana zayýflýðým böyle bilmeni istedim,
Yinede sensiz çaresizim kadýným.
Yaþama dair ne yaþadýysak,
Hepsini senle birlikte özlüyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: