Sorma halimi sorma benim Büküldü. Yýllarýn çilesinden kahrýndan belim. Gözlerim gökteki bulutlardan daha da gamlý Feleðin ellerinde elim Saçlarýmda gezinir bu akþam hazan yelim Akþam olmuþ denize bakýyorum güneþin battýðý kýzýl ufkundan.
Yine akþam oldu, Ve ben buradayým yine Anýlar, anýlar… Dökülüp durmakta gözlerime; Sabah çýkmýþ limandan, Siren çalar bir gemi geçer gider de karþýmdan. Bense dalgýným! Gözlerimde oynayan anýlarýmdan; Bakar gör gibiyim, O gemi süzülerek geçse de, güneþ batarken ufkundan.
Ruhumun derinliklerindeyim, Yýllar öncesinin anýlarý var aklýmda, Belki de ben! Kaderin sillesini en fazla yiyenlerden biriyim; Sen deniz! Çýrpýnma aðlama karþýmda! Bana üzgün, üzgün ve mavi, mavi bakýp da durmadan.
Yorgunum, yorgun! Yorgunum yýllarýn çilesinden. Ve ben.. Bir banka oturdum geçmiþ yýllara anýlara yaþ döküyorum Anýlarýn doldurduðu gözlerimden.. Nerede o eski yýllar Nerede beni ben yapan karþýmda duranlar! Ve bana dost olanlar; Þimdi ben! O eski þaþalý bilek büken, yýllarýmý geçiriyorum aklýmdan.
Neler geldi neler Bunca zaman içinde baþýmdan; Her ayým her yýlým sayfalar tutan bir ayrý roman! Yazmaya kalkýþsam.. Ýþte böyle! Bu akþam güneþ batarken kýzýl ufkundan Oturdum kýrýk bir bankta hep bunlarý geçiriyorum aklýmdan.
28 Eylül 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.