1-
Yanaþtýkça ecel rýhtýmýna
Düþ kýrýðý çýðlýklarýmý çiziyorum
Buðulu itiraflarýmla güneþe
Süzülüyor sükûtum alaca karanlýða
Gül açýyor gök deste deste
Gün ve gün
Söylenmemiþ sözlerim vardý yâr
Mayalanmýþ dilim çözülüyor
Karanlýðý utanýyor o duygum
Kaderim meþale yakana dek
Þelale akýþýnda kýrýlýyorum
Dilimden fýrtýnayla düþüyor
Yoðurduðum itiraflar
Öyle yâ(r)!
Fâni bu ömür
2-
Mutlu yaþa huzurlu yaþa diye býraktýðým
Akyazýmýn ýþýk aldýðý yerdemisin hâlâ
Bilesin; ufuklar çaðýrdý yalýn tepelere
O sedleri yýkmaya geliyorum
Korkularý yendim hasbelkader
Sýratýndan geçip iki ses arasý
Girift bir bilmece sordun farz edip
Titreyen dudaklarým terkimde
Gamzelerini öpmeye geliyorum
Biliyormusun!
Fark edeni olmayan ellerimde çözüldü
Her gece mehtaba açýlýp tekinsiz
Üleþtiler yamacýna özlemiþler sema’yý
Umutla nazarla deðdiler arþa
3-
Ve senin için
Ödünç tebessümlerim var –gül bengisu
Terk-i diyâr etmediler çehremi
Küflü gönlümün adresi kaybolsa da
Þiirlerimi perdeleyen varlýðýnla yoðruldum
Daðlarda ovalarda eksik harfi arýyordum
Bulunca resmedecektim maðara duvarlarýna
Çýkrýk sesi vuracak benliðimden benliðine
Devþirilecekti zaman kesif karanlýkta
Aslýma dönüp ýþýklarý kuþanacaktým
Baharda iþtahsýz kalmýþtý mercanlar
Sahrada küf çiçekleri açmýþtý
Bulmuþtum; evet
(R) ydi o: Bak bel kýrdý sana
Sevgi saðanaðýyla tamamlanýyorum; adýnla ey sevgili
Biriken þiirlerle yaðýyorum rüyana: Okþa
Ve ýslan
Nergis aþkýna!
Yaðmur aþkýna!.