Gönderilmeye izin verilmeyen mektuplar.

Anne,
Buralar soðuk demeye korkuyorum üzülürsün biliyorum,
Ýçimde hasretiniz dolu,
Elimde tuttuðum piyade tüfeði ile hasret giderir oldum,
Biliyormusun anne, dost oldum onunla..

Kimbilir kimler kavradý onu gece nöbetlerinle,
kaç kez mermi yerine sevda sýktý uzaklara,

Geçen gece baskýnla uyandýk uykudan,
koðuþta bir uðultu baþladý,
ve eline tüfeðini alan fýrladý çatýþmaya,
o an hiçbirþey aklýna gelmiyor biliyormusun anne...

Ne annen, ne ailen, nede sevdiðin
gidiyorsun bir yere ama,
nereye gittiðini bilmiyorsun.

Üstünden mermiler geçiyor,
Sen o zaman vatan evladý olduðunu anlýyorsun,
Ecdadýnýn nasýl bir savaþ verdiðini,
Telsiz seslerinde emirler yaðýyor sana ama,
donup kalýyorsun bir köþede,

En son, üst ranzamda yatan can dostumun yerde kaldýðýný gördüm,
Ya " ALLAH " diyip mevziye koþtum,
o nöbette sarýldýðým tüfeðimi koydum kum dolu mevzi çuvallarýnýn üstüne

ve yaðdýrmaya baþladým mermileri,

Komutan!

Oðlum koru beni dediðinde attým kendimi komutanýn önüne,
ve yaðmur gibi yaðan kurþunlara meydan okudum,

ve sustu silah sesleri, sabah oldu,
Bayraklarý örttük uðurladýðýmýz kardeþlerimiz üzerlerine,

Ogün çarþý izninde arkadaþým ailesiyle görüþüyordu,
O teyzeyi görmüþtüm ve selam vermiþtim,
"ALLAH yardýmcýnýz olsun evladým diyordu"

ve o teyzeyi haberlerde gördüm " VATAN SAÐOLSUN " dýyordu.

Sen üst ranzanda saða sola döndüðünde gýcýrtacak birini bulamamamak ne kadar kötü bir duygu biliyormusun anne?

Selam ederim ve ellerinden öperim...




Askerden Gönderilmeye Ýzin verilmeyen Mektuplar...

Sosyal Medyada Paylaşın: