ÖM
ANNEME
Bana hayatý öðretmeden göçtün gittin
Yalnýz baþýma kaldým beni el ettin
Kimseye sýðýnamadým yüreðimi sel ettin
Baþýmý okþayacak bir el bulamadým
Zaman zaman aðlardým karanlýkta
Kimse demezdi derdin mi var acaba
Herkesin annesi giydiriken elbisesini
Benim periþan halimi gören olmadý
Çok þükür büyüdük geldik bugüne
Hem hor görüldük, hem ezildik ele
Sensizliðin ateþiyle kavrulduk herkes bile
Bana insanlarý öðretmeden gittin ya anne
Bilmezdim zalimi anlamazdým hayýný
Hepsini öðrendik küçüklük den beri
Sorarsan Ýþte yaþým gelmiþ kemale
Halada eksik heryaným bilesin anne
Babamýzda çok yoktu yanýmýzda
Ortada kalýnca sahip çýkmaz kimse sana
Aha iþte böyle yuvarlana yuvarlana
Geldik bugünlere bilesin anne
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.