ÖM
GİDERKEN
Bana ne öðretti .?
kýzgýn güneþ altýndaki Mavi çiçek !
Çölün ortasýndaki yeþil fidan
Bütün bir ömrüm
Hiç…
Þu son tebessüm aldý
Gündelik telaþlarýmý
Sabýrla beslediðim umudumu
Þimdi yalnýzlýðým
gazel artýðý bir sonbahar
baþýmý verdiðim kavgada da bir yar selamý da yok artýk
Payýma düþen kavganýn en gözü kara neferliði
Giderken aranýzdan
Maðlubiyetin ezici çoðunluðunu
Dolduruyorum heybeme
Birde
Daðlarýn heybetinden arta kalan ne varsa
Ne sen deðiþtin ,ne de dünya
Bizler alýþtýk yalnýzca
Acýyla yaþamaya.hasrete
unutmak yok unutma
alýþmak var
Acýya alýþmak, ayrýlýða alýþmak
Bu bir yarayla yaþamak gibi
Ya da Adýna her ne dersen
Düþünüyor da insan
Yaðmurun kaldýrýma yakýþtýðý kadar
Yakýþýr mý “Avignonlu Kadýnlar”
Bir konaðýn duvarýna,
Geceye,sokak lambasýnýn
Islak kaldýrýmlara ýþýk akislerinin
Yakýþtýðý kadar,
yakýþýr mý
“yýldýzlý gece” “teras kafe”
Loþ bir duvara
Bitti artýk
Önümde tövbeleri var yeminlerimin
Kirpiklerim de biraz tuz.
Ýstersen eðil
Ne yosun kokuyor þehir ne de deniz.
kaya koðunda rüzgar sesi
deniz kabuðunda meltem var.
Tarlalarda yeni kýrýlmýþ tütün kokusu
Þimdi gitmenin tam zamaný
Geçip gidiyorum aranýzdan
Aðýr ve aksak adýmlarla
Günün aðarmasýna henüz var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.