ANNEM Kızardı Belki!!!...
Çaresiz bir, yavru kuþum, bilirim,
Elim tutmaz, kanadým yok,ki benim.
Þu yaðmurda, bir ýslanmak, isterdim,
Ýnan!.. baþka muradým yok,ki benim.
Çamura bulanmýþ bak, oynar çocuklar,
Ben’de bir çocuðum, deðil,mi Ya Rab.
SEN! bedenimle ruhuma, uyum saðlasan,
Þu sokak’ta, ben’de, koþsam, oynasam.
Düþünce! yarama, baksam,baksam aðlasam,
Þu yaðan yaðmurda, ben’de ýslansam.
Annem’ öfkelenir, kýzardý bel,ki!!!...
Her þey Bitti!.. kalktým!.. yürüdüm san,ki.
26-09-2012-
Çarþamba 16:30
Eylül nalbantoðluna atfen
Dedesi Rahmi Nalbantoðlu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.