Renklerine sarýldým dünyanýn. Pembe çocuk tebessümlerine. Maviyi umut bildim derin sancýlarýmda. Beyazý son giysimin rengi seçtim, Deniz köpüklerinden entarimi. Kumar oynadým kýrmýzýya dair. Al kanýmý sancak yaptým. Tütün renginde üfledin efkarýmý. Yeþili anneme býraktým, gözüme kurban diye... Turuncu bahçeler umdum babam için cennette ,yakuttan. Bereketi kahverengi, Sevdayý sarý. Gökkuþaðýný bu yüzden çok sevdim. Kararsýz gri olmadým ömrümce. Bilinmezlik simsiyah ya hani, meçhul korkutuyor ya? Ben hiç korkmadým! Ve bildim; Bir ýþýðýn her zaman tüm renklere gebe olduðunu…
Erkan ÇEVÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
bağımsıztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.