Omuzlarda taþýnanýn kim olduðu, Salanýn kim için Ya da, Çanlarýn kimin için çaldýðýnýn Önemi yoktur artýk. Bu bir baþlangýcýn seremonisidir, Omuzlarda taþýnanýn, Gönüllere gömülmesinin töreni.
Birisi giderken de ayaða kalkýlýr. Umutlara uðurlanýr, elveda diyen.
Ey Ýstanbul! Aþk öldü! Veda ediyor umutlar sonsuza dek. Salalarýný ver Süleymaniye. Çanlarýný çalsýn zangoçlar, Hoþça kal diyor bir sevda, Gönül tabutumun içinde…
Ve ayaða kalk Ýstanbul Sevgilim önünden geçiyor…
Erkan ÇEVÝK Temmuz 2008/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
bağımsıztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.