Çalmasýný bilmesemde, Bir Ney almalýyým... Çok ta zor olmasa gerek, Derdini üflemek. Aþkýmý üflerim dert sazýna. Üfledikçe; Sen kokmalý her taraf , Seher vakitlerinde üflemeli, Aþký, son notadan. Birinde Adem’in tevbesini, Diðerinde Ýbrahim’in gül bahçesini. Yakup’un göz yaþýný, Musa’nýn asasýný, Bir diðerinde,tek fasýlda; Göklere çekilmeli Ýsa gibi... Resulullah kokmalý her makam. Ve sonra... Þeyhim olmalý güfteler..., Göz yaþým,dudaklarýmýn kenarýndan, Ýçine akmalý kan misali. Onu görünce hayat bulmalý ’Ney’. Up uzun sinesinden, Sana þu dizeleri haykýrmalý özlemle... ’Gayrý dayanamam ben bu hasrete, Ya benide götür,ya sende gitme.’
Sosyal Medyada Paylaşın:
bağımsıztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.