Can Havli

Bir kitap yazýlýr seni anlatan, senin haberin bile olmaz.
Sayfalarca senden bahsedilir,
Kimi yerde nefretler kusulmuþtur varlýðýna
Kimi yerde þükredilmiþtir yaradana.
Senin ruhun duymaz..
Memleketin her hangi bir yerinde, uzun uzadýya gözlerini anlatan bir þiir yazýlýr,
Yazýlmakla kalmaz o kitabýn içine konur da sen her þeyden bi haber yaþamaya devam edersin..
Belli mi olur ?
Bir yerlerde denk gelirsin o kitaba, önce ismi dikkatini çeker ’Can Havli’
Sonra yazar tanýdýk gelir ’Vay be ! dersin.
Bu adam bu kadar yetenekli miydi..?
Aslýnda o adam o kadar yetenekli deðildi, belki de yetenekliydi ama yazmasý için sebep yoktu.
Çünkü sen vardýn..
Ýçinden geçen her þeyi sana anlatýyordu..
Kalemi de sen oluyordun kaðýdý da yeri gelince silgisi de..
Seninle gelecek yazabilirdi o adam ve geçmiþi sende silebilirdi azýcýk sevdaya meyilli olsaydýn..



* * *


Sonra kitabýn ismine takarsýn kafayý.
’Ne saçma bir isim, hiç bir anlamý yok’ dersin..
Unuttuðun çok þey var, sen o adamýn canýydýn ve giderayak yazýlmýþtýr o kitap..
Sen giderken..
Ýnsanýn caný yandýðýnda istem dýþý neler söyler bir düþün, öyle oku o kitabý..
Sen giderken caný yandý o adamýn, can havliyle yüreðinin acýsýyla döküldü o kitaptaki her satýr kaleminden..
Seni anlatan kitaba, daha baþka nasýl bir isim bulunabilirdi ki ;


Can Havli..
Sosyal Medyada Paylaşın: