Selda..
Selda..
Gecenin en üryan mevsiminde,
üþüyen yanlarýmý ýsýtan hiç bir aný kalmadý artýk.
O nasýl gidiþtir sevdiðim,
o nasýl bir sondur ki acýsý hala parmak uçlarýmda..
Ben öldüm be sevgilim, öldüm.
Ama sen üzülme ömrüm ömründür,
çünkü hiç bir silah kendini vuramaz..
Ve bilmiyorum bu gidiþe hangi þakak dayanýr,
hangi kurþun acýsý dindirir bu kalp sýzýsýný.
Hangi neþter söküp alabilir içimden ve sen,
hangi kimliksiz yüreklerde söndüreceksin ateþini,
bu kor hala alev alevken,
gitmemeliydin, bitmemeliydin..
Ben ayný duygularý taþýyorum hala yüreðimde.
Duy beni n’olur, n’olur bir kez anla..
Senin olmadýðýn bir gecede,
En sevdiðin film denk geldiði anda,
Lanetler yaðdýrsam bile yokluðuna,
Dayanamam olmayýþýna ve
Aðlarým, elimden hiç bir þey gelmeyiþine..
-Emre Ýnan-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.