hýrçýným, isyankar ve asiyim bu aralar nedense gözüm, gözyaþýmý kirpiðimin ucunda saklar yürek söyledikçe, kalem küsmüþ yazmýyor kalem yazsa, yürek kendi çýðlýðýnda boðuluyor...
sebepsizce sataþýyorum oraya buraya içinde kalleþlik olan güzel bir kavga çýksa rastgele sallasam en güçlü yumruklarýmý artýk nerelerine rast gelirse çelik topuklarla attýðým tekmeler gözlerim tabanca, bakýþlarým kurþun olsa talim yapsam, iþaret parmaðým yorulana kadar saçlarým kýrbaç olup þaklasa sýrtlarýnda yýlan gibi kývrýlsa bel oyuklarýnda ayýklasam týrnaklarýmýn arasýndan derileri nasibine düþeni alsa birileri...
kin ve nefret arsýzca meydana çýksa… diðerlerinin öfke hedefi olsam bir anda aldýðým darbelerle diþlerimi saysam yerlerde sürüklenirken saçlarým avuçlarýnda kalsa öbek öbek kýrýlan burnumdan kan püskürse irinlerimi kussam üzerlerine kahkahalarla gülseler halime naralar yükselse
‘’bir daha vur’’ diye…
kimi ise acýyarak baksa, elini uzatmaya kalksa alaycý bir gülüþle baþýmý çevirsem, tutmasam elini içlerinden en kalleþi, en haini, en insafsýzý, en vicdansýzý tam on ikiden vursa hýrçýnlýðýmý nedensiz, sebepsiz olan bu kavgada ölür müyüm? yoksa birazda olsa durulur muyum?
dedim ya hýrçýným, isyankar ve asiyim bu aralar simsiyaha büründükçe beden, iç dünyamý karalar bu gidiþle beni beyaz kefen paklar...
26.09.2012_______________Seher_Yeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.