FATİHİM

Gel bu akþam dert yanalým kaderimize.
Þu kýrýk kadehlerin sahibi masaya oturup,
Kendimizden geçelim þöyle þarkýlarla.
Susmayalým susupta vurmayalým kendimizi.
Taþlar baþýmýzda bir bela olmuþ be fatihim.

Sevdikçe insan canlanýr derlerdide,
Ben sevdim gördüm ihaneti.
Sevdiðim terketmeyi bile bile seçti.
Ve de son trene binip gitti.
Yüreðim tutunamaz artýk.
Taþýyamaz kendinide.
Biz böyle ne hallere düþtük be fatihim?

Selam dedikleri çýktý elveda.
Eren gelmedi þu kara murada.
Üç günlüktür sevda.
Sende hiç sevdinmi?
Yada uzaktan.
Hiç aþýk oldunmu söyle fatihim?

Kapat camlarý rüzgarlar girmesin içeri.
Dahada efkarlanmayalým derdimize.
Perdeleride çek gitsin.
Zaten ýþýðýmýz var aydan beyaz.
O bize yeter fatihim.

Ah be fatihim ah.
Çocukken ne güzeldi hayat?
Þimdi oldu tamamen berbat.
Uykularým direnir.
Sabahlarým debelenir.
Derbederden bir farkým yok.
Bilirim sen benden daha betersin.
Sende benim gibi çilekeþsin.
Boþver fatihim.
Kurban olduðum yaradan,
Bir gün yakacak o yalancýyý mahþerde.
Ýnat edip durma.
Senden baþka dostum yok.
Kalmadý fatihim.
Hepsi sonradan oldu can alan.
Sensin bana can veren.
Ýkimiz olduk sadece hayata yenilen.
Vay halimize be fatihim vay.
Vay halimize vay vay.

EGE MUTLU


Sosyal Medyada Paylaşın: