ZAMANSIZ

ZAMANSIZ




Bedenim acý çekiyor
Ölümün soðuk pençesin’de
Çaresiz kaderim
Yok oluyor
Göz göre göre

Yok olmak
Acý veriyor içime
Ölümü beklemek ise
Zülümden’de öte

Ýçim üþüyor
Dipsiz kuyunun
Zifiri karanlýk
Yosun tutmuþ köþesin’de

Belki son saatlerim
Belki son nefes alýþým senin’le
Sakýn üzülme
Bu zamansýz gidiþime

Caným yanýyor,kaným çekiliyor
Bir hayat,son buluyor
Islak caddenin
Karanlýk bir köþesin’de




Kelebek Kalbim(Belgin Davaç)
Sosyal Medyada Paylaşın: