KÜÇÜĞÜM

Gecenin sabaha yüz tuttuðu saatler
Biz seninle oturmuþ
Masumiyeti ve mahcubiyeti yaþarken
Gün çoktan aðarmýþtý

Gece bitsin hiç istemedik
Gecenin büyüsü bozulmasýn diye
Sarhoþtuk ama içkiden deðil
Aþkýn sarhoþluðdu bizim ki

Sonra sen ellerimi avuçlarýna alýp
Bana þarký söylemek istediðini söyledin
Ve o þarkýyý söylemeye baþladýn
Çaðýr beni al kollarýna sar beni

Ne güzel bir þarkýydý bu böyle
Ýlk defa duyuyordum
Sesinin tonu beni büyülemiþti adeta
Gökyüzün de uçuyordum yýldýzlarýn arasýn da

Ateþ toplarý yaðýyordu üzerime üzerime
Aþkýn ateþi çoktan sarmýþtý dört bir yanýmý
Yasaktýn bana aslýnda
Parmaðýnda yüzüðün
Baþkasýna ait biriyken

Çok geçti artýk
Bedenlerimiz buluþmuþtu bir biriyle
Ruhlarýmýz dansediyor du bir melodinin eþliðin de
Günahýn dibindeydim varsýn olayým dedim


Günahýmýn bedeli cehennem de yanmaksa
Varsýn yanayým
Uðruna her gün yanmak varsa
Ömrümün sonuna kadar yanayým
Senin için küçüðüm






kelebekkalbim(belgin davaç)










Sosyal Medyada Paylaşın: