Soylu adamlýðýný yitik bir hüzünle soy þimdi derinden Gecenin koynundan nasýl sýyýrdýysan karanlýðý Elbet bir çingenenin elleriyle duyulacak nabzýnýn son sesi Cennetin bir kör kuyu olduðunu anladýðýnda boðulacaksýn Nezaketin ve erdemin duru sularýnda
Þimdi adam gibi kederlerin kirli zamanlara yenik düþtüðü yerdesin Biraz da buradan bak öfkeli rüyalarýna Bu yoksun çaðda adýn bir düþkün olmasýn niyetiyle Çarmýhýn daha dünden gerildi senin Kaç kere söyledim sana Mahreminde sarhoþ ol diye
Sarhoþ ol Bu kimliksiz kürenin yüzüne çok gürültülü tükürebilmek için Berduþ ol Çünkü þarkýlar deðildir sadece bir eve bir kulaða ulaþmayý arzulayan
Yüreðimizdeki duvarlarý dökülen tüm evlerde biz seni aðladýk Her kuytu köþede bir kristal adam gibi daðýlýrken kardeþlerimiz Lafýn uzunu can sýkar ey soylu cinnetim Bu altýn çað bizi hiç sevmedi Yalan yok biz de onu sevmedik
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarpözdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.