çizgi

nerden baksam
bana döner o ilk adýmý yangýn
bedenleri eðik insanlardan yanayýmdýr
yüzleri üzüntüye örtü
yüzleri kemik parçalarý
yüzleri yüz

nerden baksam
son tutunuþuna deðer yapraðýn
son nemine itilir bulut
...son demine kaynar ocak

böyle uzak
böyle gölgeli ben
saçlarýndan tanýrým seni
nerden baksan

bir fakir tükürüðü gibi kalýrým
ýslanan izmarit

kanatlarýný baðlarda yürür kuþlar
bir esaret doðar
baþýný eðen
küsen askerlerin içinden
nerden baksan

..
çizdiðim ayakkabýlarý giyiyorsun nicedir
bir þarký söylüyorsun sabahleyin
yüzümün ellerime düþüþü
gözlerinde can buluyor

bakýyorsun
çantama bahçene deðmiþ
arýlardan kelebeklerden
bir azýnlýðý yüklemiþim

sonra
dilime kýrgýn kelimeler
içime dökülmüþ
yüzünle güzel kahverengilerden

bir iþaret damlamýþ bir de
teninle açarken güne
akþam sefasý
vicdanýna uzanan
bir hilal þeklinde

beni halden hale düþüren hale,

yaþayacaklarýndan
biraz da bana ayýrýr mýsýn?,


beni dilesen öyle elleri yorgun..
umuduna bin ihtimal düþse benden..


kendine bir ben çizsen öyle
kendime bir sen býrakýr mýsýn. ?



Sosyal Medyada Paylaşın: